99944 | b.v.b.a. V. Gebr.V.C. / VMM
Rb. Dendermonde, 14 november 1995, 13e K.

T.Milieurecht, mei-juni 1996, (3), 206-207

Eiseres heeft als bedrijfsactiviteit de verbranding van huishoudelijk afval en met huisvuil gelijkgestelde afvalstoffen.
Zij beschikt over een verbrandingsinstallatie die is uitgerust met natte rookgaswassing, waarin de gassen onder meer worden gekoeld.
Art. 35bis wet 26.03.1971 zoals ingevoegd bij decreet 25.06.1992 beschouwt als een aan de heffing onderworpen heffingsplichtige, elke natuurlijke of rechtspersoon die op enig ogenblik in het jaar voorafgaand aan het heffingsjaar op het grondgebied van het Vlaams Gewest water heeft afgenomen van een openbaar waterdistributienet of op dit grondgebied over een eigen waterwinning heeft beschikt of op dit grondgebied water heeft geloosd, ongeacht de herkomst van het water.
Het decreet duidt als belastbaar feit aan zowel de afvalwaterlozing als het waterverbruik.
Eiseres gaat ervan uit dat het decreet enkel de vervuiling via lozing heeft willen belasten.
Deze redenering wordt door de rechtbank niet gevolgd.
De decretale wetgever heeft sedert 1992 een ruimer doel gesteld namelijk door een belasting te heffen op het waterverbruik - en niet enkel waterlozing - heeft ze de ondernemingen willen aanzetten om zo zuinig mogelijk met water om te springen, het water zoveel mogelijk te hergebruiken en de circuits derhalve zo gesloten mogelijk te houden zodanig dat de hoeveelheden opgepompt water gebeurlijk kunnen verminderen.
De redenering van eiseres, namelijk dat zij niet belast kan worden aangezien zij geen afvalwater loost, gaat dan ook voorbij aan de letter en de geest van de wet.