Polders en wateringen worden bestuurd door mensen van ter plekke. Ook het personeel is veelal afkomstig uit het gebied van de polder of watering. Dit maakt deze instellingen bijzonder laagdrempelig en zeer gemakkelijk aanspreekbaar.
Personeel
Polders en wateringen hebben heel weinig personeel: de ontvanger-griffier is manager, personeelschef, archiefbeheerder, financieel beheerder, juridisch adviseur, manusje-van-alles. De dijk- of sluiswachter controleert en onderhoudt de waterlopen en de infrastructuur (pompgemalen, schuiven, schotten,...).
Elke polder of watering heeft 1 ontvanger-griffier (vol- of deeltijds) in dienst, die het dagelijks beheer waarneemt, maar zoals de titel aangeeft dekt de functie meer dan 1 lading. De ontvanger-griffier staat in voor het personeel, archief, financiën, fiscaliteit, operationeel beheer, het uitsturen en innen van de belastingen, administratie, overheidsopdrachten, het plannen en opvolgen van onderhoudswerken, enz. Eigenlijk te veel voor 1 persoon. Alleen de grotere polders hebben meer personeel in dienst, maar zelfs daar beperkt zich dat tot een 6-tal voltijdse werkkrachten, incl. arbeiders en bedienden. In vergelijking met andere overheden zijn wij op vandaag sterk onderbemand. Wij willen daar in de toekomst aan werken, niet zozeer door meer gekwalificeerd personeel in dienst te nemen, maar vooral via samenwerking met anderen een verdere professionalisering mogelijk te maken.
Klik op onderstaande knop voor het adres, telefoonnummer, mailadres of website van de polder of watering in jouw buurt.
Veel mensen kennen ons van de polder- of wateringbelasting. Het is ook echt een belasting en geen retributie, omdat Cassatierechtspraak in 1946 en 1961 gesteld heeft dat de werking van de polders en de wateringen een hoger algemeen belang dient dan het persoonlijk onmiddellijk belang van de ingelanden. Wij pleiten voor een correcte bijdrage van iedere belanghebbende in een afstroomgebied en zijn al langer vragende partij om het belastingsysteem om te vormen. Het is niet langer verdedigbaar dat enkel de laagstgelegen percelen instaan voor de beheerskosten van het teveel of tekort aan oppervlaktewater.
Waar vroeger vooral de laaggelegen gebieden voordeel hadden bij een doorgedreven waterhuishouding, is dit op vandaag verruimd tot hele delen van het Vlaamse grondgebied. Wij pleiten daarom eerder voor een centrale inning zoals met de onroerende voorheffing. Op die manier is er een breder draagvlak en kan de inning veel efficiënter gebeuren.
Tot op vandaag innen de polders en de wateringen zelf de belastingen. Wij ‘bestellen’ jaarlijks de kadastergegevens en sturen op basis van die gegevens een aanslagbiljet naar alle houders van zakelijke rechten op de percelen binnen onze grenzen. Polders en wateringen worden gekenmerkt door de efficiënte wijze waarop zij met zeer weinig personeel en middelen hun taken uitvoeren, maar een modernisering van het syseem is zeker aan de orde.
De bijdrage voor de belastingen wordt door de algemene vergadering bepaald, samengesteld uit de ingelanden. Dat willen wij behouden. De basis van de polder- en wateringbelasting is dat elke belanghebbende moet bijdragen in de kosten van de waterhuishouding. Zonder financiering is namelijk geen goede waterhuishouding mogelijk en dit vereist nauwe betrokkenheid. Eenzelfde principe geldt in de Nederlandse Waterschappen: belang-betaling-zeggenschap. Wie belang heeft moet bijdragen, maar moet eveneens inspraak hebben en verantwoordelijkheid dragen. De autonomie van de algemene vergadering voor het vastleggen van de belastingvoet is een absolute vereiste om de lokale betrokkenheid bij de waterhuishouding te verankeren. Op die manier is er een direct democratisch toezicht op het bestuur, op de wijze waarop zij haar financiële middelen spendeert en worden de lokale mensen betrokken bij een verantwoord en breed gedragen beheer.
Voor het innen van de polder-/wateringbelasting en voor het samenstellen van de lijst van stemgerechtigden gebruiken polders en wateringen de gegevens van het kadaster. De verwerking van die gegevens valt onder de GDPR-richtlijnen. In een protocol is vastgelegd hoe en onder welke voorwaarden die gegevens door FOD Financiën aan de polders en wateringen worden overgedragen.